Pater Directeur was de ziel van het Sint-Albertuscollege. Voor vele generaties leerlingen én leerkrachten was hij de reden waarom onze school zo’n speciale betekenis heeft. Hij combineerde zijn natuurlijke bescheidenheid met sterke menselijke principes.
Zijn pedagogische benadering was uitdagend en uniek. Hij nam iedere leerling serieus en testte die op zijn waarde. Een hardnekkige dwarsligger behandelde hij anders dan een intellectueel met filosofische ambities. Maar hij kon ze allemaal moeiteloos aan. Hij leerde ons te komen tot dieper zelfinzicht en tot het opnemen van onze verantwoordelijkheid. Dat deed hij door systematisch elke vraag te beantwoorden met een wedervraag. Dat verplichtte ons om kritisch ons verzoek te herbekijken en het leerde ons ook om scherp en helder te argumenteren.
De lessen godsdienst die Pater Directeur gaf, zouden wellicht niet altijd het imprimatur van Rome hebben gekregen, maar zijn kritische bedenkingen over de kern van geloof en christen-zijn hielpen ons op weg naar een persoonlijke en authentieke vorm van spiritualiteit. Met zijn lessen esthetica was hij zijn tijd vér vooruit. Hij was fijnproever van beeldende kunst en vooral zijn voorliefde voor goede films heeft ons de kans gegeven kennis te maken met de monumenten van zijn tijd: Stanley Kubrick, Orson Welles, William Friedkin en Sydney Poitier. We kennen ze nog allemaal.
Pater Goris was voor zijn collega’s een baken van vertrouwen en steun. Hij hanteerde een strikte no-nonsense aanpak. Hij had lak aan uiterlijk vertoon en materiële luxe. Wie hem tijdens de vakantiemaanden op het domein tegenkwam in een versleten T-shirt, een oude turnbroek en een petje tegen de zon, zou niet vermoed hebben dat hij de grote baas van een befaamd college was.
Pater Directeur zou een eerbetoon bij zijn heengaan sterk overdreven hebben gevonden. Toch staan we in blijvende bewondering stil bij het overlijden van iemand die zovele levens tot in het diepste heeft geraakt. Iedereen die hem van nabij heeft mogen leren kennen is hem dankbaar voor de persoon die hij of zij is geworden. Moge hij rusten in vrede.
